Ingrid Robeyns (1972) is de jongste van de hoogleraren die het podium beklimmen voor Momentum: de crisis voorbij. Ze is de meest geciteerde praktische filosoof die werkzaam is in Nederland, met publicaties die nu al als invloedrijk worden gezien. Ze is sinds november 2009 verbonden aan de Erasmus Universiteit Rotterdam als hoogleraar praktische filosofie. Robeyns doet onderzoek op het raakvlak van de analytische politieke filosofie, ethiek, economie, en genderstudies. Ze promoveerde in 2003 aan Cambridge op genderongelijkheid onder begeleiding van begeleiding van Amartya Sen. Kortom: een filosoof waar Nederland trots mag zijn. Alleen jammer dat ze nog geen Nederlands paspoort heeft gekregen en dus stiekem nog altijd Belgisch is.
Mirjam Schmull (Den Haag 1981) afgestudeerd als architect aan de aan TU Delft. Na haar studie volgde ze haar passie om met gebouwen een betere leefomgeving te willen creeren. Ze nam eerst bij William McDonough (architect en founder C2C) een duik in de wereld van Cradle to Cradle. Nu bij Thomas Rau ( oprichter RAU architecten en Turntoo) zet ze deze kennis in voor het ontwikkelen van een nieuw business model als motor voor de circulaire economie, waarin we overstappen van het denken in producten naar het denken in functionaliteit en ‘performance’. Sinds de oprichting van Turntoo is zij met een klein kernteam intensief betrokken om dit nieuwe business model vorm te geven.
Patrick Nederkoorn (1983) is cabaretier en theatermaker. Hij maakte voorstellingen voor De Parade en festival Boulevard en werkte onder andere samen met De Bloeiende Maagden. In 2010 studeerde Patrick af aan de Koningstheaterakademie in ’s-Hertogenbosch. Daarvoor studeerde hij politicologie en religiewetenschap. In zijn voorstellingen verweeft hij persoonlijke verhalen met de actualiteit. Dit seizoen speelt hij in De Ontsteking, een conference over het verlangen naar revolutie en de angst voor verandering. Verder werkt Patrick aan Zij die gelukkig maakt, een monoloog waarin hij als Beatrix terugkijkt op het koningschap. Ten slotte treedt hij op als zanger en presentator. Op Momentum zal Patrick de inhoudelijke discussie van cabaretesque commentaar voorzien.
Prof. Dr. Ewald Engelen is sinds september 2009 hoogleraar Financiële Geografie aan de Universiteit van Amsterdam. Engelen onderzoekt hoe financiële dienstverlening zich verplaatst als gevolg van internationalisering, geopolitieke machtsverschuivingen, de financiële crisis en de politieke reacties hierop. Engelen weet dus als geen ander hoe het zit met de wereldwijde economische crisis. Hij schuift regelmatig aan bij Pauw en Witteman om uit te leggen hoe het zit met Griekenland of de euro en is economisch columnist bij De Groene Amsterdammer. Engelen is niet vies van kritiek op gevestigde economen en politici.
Johan Fretz (1985) en Marcel Harteveld (1984) zijn theatermakers, beiden in 2010 afgestudeerd aan de Amsterdamse toneelschool. Samen vormen zij het muzikale cabaretduo De Gebroeders Fretz, waarmee zij op dit moment langs de Nederlandse theaters toeren, met hun voorstelling Onderweg. Marcel is de muzikale helft van het duo. Johan is bekend van zijn veelgeprezen toespraak tegen de rigoureuze kunstbezuinigingen, en zijn pamflet Hart voor Kunst. Bij het tv-programma Motel de Jong richtte hij zich tijdens zijn crisisspeech op de financiële crisis. Daarnaast schrijft hij aan zijn eerste roman: Landgenoten.
Louise Korthals (1984) won afgelopen jaar de Wim Sonneveldprijs voor meest veelbelovend en aanstormend kleinkunsttalent. De vakjury prees haar ondermeer om haar ‘prachtige en beeldende teksten’ en sprak over ‘een indrukwekkende theatermaker met een ontegenzeglijke noodzaak om op het podium te staan’. Ze studeerde sociologie en filosofie in Engeland en Amsterdam, en toneel aan de Koningstheaterakademie in Den Bosch. Inmiddels werkt ze aan haar eerste avondvullende programma, dat vanaf november 2012 te zien zal zijn in verschillende theaters. Op ‘Momentum’ krijgen we een voorproefje van haar zangtalent.
Reyer Gerlagh (1969) is milieu econoom en sinds 2009 verbonden aan de Universiteit van Tilburg. Eind 2006 had hij de eer om hoogleraar aan de Universiteit van Manchester te worden. Dat is niet voor niets. Na het ontvangen van zijn doctoraat in 1999 ontving hij al vrij snel een prestigieuze beurs van de Nederlandse organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO). Hij heeft verschillende posities bekleed in binnen – en buitenland (University of Manchester en de Norwegian Academy of Science and Letters in Oslo). In de loop der jaren heeft hij vele artikelen geschreven over klimaat en economie, duurzaamheid, natuurlijke hulpbronnen en milieubeleid. Bij de aanvaarding van zijn hoogleraarschap droeg hij zijn inaugurele rede ‘Waar eindigt duurzame groei?’ voor. Hierin stelt hij dat als de economie op de huidige manier doorgroeit, ‘Tilburg aan Zee’ een reëel scenario wordt. Ondertussen hoeft het alternatief, verduurzaming van de economie, relatief weinig te kosten. De keuze is aan ons, aldus Gerlagh.
Prof. Ir. Klaas van Egmond (1946) is sinds januari 2008 faculteitshoogleraar Geowetenschappen aan de Universiteit van Utrecht. Hij hield zich als milieuwetenschapper eerst vooral bezig met de technische kant van milieuproblemen, maar is zich meer en meer op culturele aspecten van milieuproblematiek gaan richten. Van Egmond benadrukt dat er grenzen zijn aan economische groei, en dat we moeten zoeken naar een ‘kwaliteit van leven’ die zowel rekening houdt met wat mensen willen als met wat de aarde aankan. Duurzaamheid en de zorg voor toekomstige generaties zijn ‘een vorm van beschaving’, schreef hij in 2010 in zijn gelijknamige boek.
Recessie hangt als een donkere en dreigende wolk boven Europa. De economie groeit niet langer: een ramp in ons economische systeem dat uitgaat van een streven naar maximale groei. In deze tijden is het herstellen van groei onze grootste zorg. In de buurt van Rutte hoef je het woord crisis maar te mompelen of hij gaat wild met z’n armen zwaaien onderwijl roepend: groei, MEER GROEI! Maar wat houdt meer groei eigenlijk in?
Groei is een toverwoord. Wereldwijd is het de belangrijkste graadmeter voor vooruitgang. Met de toename van welvaart is de mondiale economie in een halve eeuw vervijfvoudigd. In Nederland is het nationaal inkomen sinds de jaren zeventig, gecorrigeerd voor inflatie, met 210 procent gestegen. De overvloed in de westerse wereld getuigt hiervan. In de natuur kent groei vanzelfsprekende beperkingen: een hamster, bijvoorbeeld, verdubbelt in de eerste dagen van zijn leven zijn gewicht. Als de hamster zijn natuurlijke grote bereikt, komt hier gelukkig een einde aan. Maar wat als hij eindeloos door zou groeien zoals we van onze economie verlangen?
Een hamster is misschien niet de meest geschikte verbeelding van een complex systeem als de mondiale economie, maar het probleem is hetzelfde. Iedere constante groei heeft op de lange termijn desastreuze effecten. Als de mondiale economie op dezelfde snelheid doorgroeit als de afgelopen halve eeuw, dan is deze tachtig keer zo groot in het jaar 2100. Je hoeft geen ecoloog te zijn om in te zien dat onze aarde dan allang door de economie is opgegeten. De economie kent van zichzelf grenzen noch natuurlijke grote, maar eindeloos blijven doorgroeien is geen optie. Hoe houden we de economie in toom? Is er een alternatief?
happyChaos organiseert Momentum: de crisis voorbij 15 februari 2012 in de Stadsschouwburg Amsterdam
Ingrid Robeyns (1972) is de jongste van de hoogleraren die het podium beklimmen voor Momentum: de crisis voorbij. Ze is de meest geciteerde praktische filosoof die werkzaam is in Nederland, met publicaties die nu al als invloedrijk worden gezien. Ze is sinds november 2009 verbonden aan de Erasmus Universiteit Rotterdam als hoogleraar praktische filosofie. Robeyns doet onderzoek op het raakvlak van de analytische politieke filosofie, ethiek, economie, en genderstudies. Ze promoveerde in 2003 aan Cambridge op genderongelijkheid onder begeleiding van begeleiding van Amartya Sen. Kortom: een filosoof waar Nederland trots mag zijn. Alleen jammer dat ze nog geen Nederlands paspoort heeft gekregen en dus stiekem nog altijd Belgisch is.
