Louise Korthals (1984) won afgelopen jaar de Wim Sonneveldprijs voor meest veelbelovend en aanstormend kleinkunsttalent. De vakjury prees haar ondermeer om haar ‘prachtige en beeldende teksten’ en sprak over ‘een indrukwekkende theatermaker met een ontegenzeglijke noodzaak om op het podium te staan’. Ze studeerde sociologie en filosofie in Engeland en Amsterdam, en toneel aan de Koningstheaterakademie in Den Bosch. Inmiddels werkt ze aan haar eerste avondvullende programma, dat vanaf november 2012 te zien zal zijn in verschillende theaters. Op ‘Momentum’ krijgen we een voorproefje van haar zangtalent.
Reyer Gerlagh (1969) is milieu econoom en sinds 2009 verbonden aan de Universiteit van Tilburg. Eind 2006 had hij de eer om hoogleraar aan de Universiteit van Manchester te worden. Dat is niet voor niets. Na het ontvangen van zijn doctoraat in 1999 ontving hij al vrij snel een prestigieuze beurs van de Nederlandse organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO). Hij heeft verschillende posities bekleed in binnen – en buitenland (University of Manchester en de Norwegian Academy of Science and Letters in Oslo). In de loop der jaren heeft hij vele artikelen geschreven over klimaat en economie, duurzaamheid, natuurlijke hulpbronnen en milieubeleid. Bij de aanvaarding van zijn hoogleraarschap droeg hij zijn inaugurele rede ‘Waar eindigt duurzame groei?’ voor. Hierin stelt hij dat als de economie op de huidige manier doorgroeit, ‘Tilburg aan Zee’ een reëel scenario wordt. Ondertussen hoeft het alternatief, verduurzaming van de economie, relatief weinig te kosten. De keuze is aan ons, aldus Gerlagh.
Prof. Ir. Klaas van Egmond (1946) is sinds januari 2008 faculteitshoogleraar Geowetenschappen aan de Universiteit van Utrecht. Hij hield zich als milieuwetenschapper eerst vooral bezig met de technische kant van milieuproblemen, maar is zich meer en meer op culturele aspecten van milieuproblematiek gaan richten. Van Egmond benadrukt dat er grenzen zijn aan economische groei, en dat we moeten zoeken naar een ‘kwaliteit van leven’ die zowel rekening houdt met wat mensen willen als met wat de aarde aankan. Duurzaamheid en de zorg voor toekomstige generaties zijn ‘een vorm van beschaving’, schreef hij in 2010 in zijn gelijknamige boek.
Recessie hangt als een donkere en dreigende wolk boven Europa. De economie groeit niet langer: een ramp in ons economische systeem dat uitgaat van een streven naar maximale groei. In deze tijden is het herstellen van groei onze grootste zorg. In de buurt van Rutte hoef je het woord crisis maar te mompelen of hij gaat wild met z’n armen zwaaien onderwijl roepend: groei, MEER GROEI! Maar wat houdt meer groei eigenlijk in?
Groei is een toverwoord. Wereldwijd is het de belangrijkste graadmeter voor vooruitgang. Met de toename van welvaart is de mondiale economie in een halve eeuw vervijfvoudigd. In Nederland is het nationaal inkomen sinds de jaren zeventig, gecorrigeerd voor inflatie, met 210 procent gestegen. De overvloed in de westerse wereld getuigt hiervan. In de natuur kent groei vanzelfsprekende beperkingen: een hamster, bijvoorbeeld, verdubbelt in de eerste dagen van zijn leven zijn gewicht. Als de hamster zijn natuurlijke grote bereikt, komt hier gelukkig een einde aan. Maar wat als hij eindeloos door zou groeien zoals we van onze economie verlangen?
Een hamster is misschien niet de meest geschikte verbeelding van een complex systeem als de mondiale economie, maar het probleem is hetzelfde. Iedere constante groei heeft op de lange termijn desastreuze effecten. Als de mondiale economie op dezelfde snelheid doorgroeit als de afgelopen halve eeuw, dan is deze tachtig keer zo groot in het jaar 2100. Je hoeft geen ecoloog te zijn om in te zien dat onze aarde dan allang door de economie is opgegeten. De economie kent van zichzelf grenzen noch natuurlijke grote, maar eindeloos blijven doorgroeien is geen optie. Hoe houden we de economie in toom? Is er een alternatief?
happyChaos organiseert Momentum: de crisis voorbij 15 februari 2012 in de Stadsschouwburg Amsterdam
Het nieuwe jaar belooft weinig goeds: de grote, maar abstracte, bezuinigingen van vorig jaar worden nu realiteit. Banen verdwijnen, banken wankelen en economische groei blijft uit. Maar dit zijn kleine problemen in vergelijking met wat ons nog te wachten staat. Daarom moeten we nu verder kijken. Misschien is de huidige crisis na een paar jaar voorbij, maar als we de oude draad weer oppakken laten we een grote kans liggen. Het is tijd voor vernieuwing. Woensdag 15 februari gaat happyChaos in de Stadsschouwburg Amsterdam met studenten, wetenschappers, cabaretiers, kunstenaars en schrijvers op zoek naar de economie van de toekomst. In tijden van crisis is er momentumvoor verandering. Maar welke kant gaan we op? happyChaos blikt vooruit tijdens Momentum.
Volg ons de komende tijd op onze website of Facebook voor meer informatie over het programma, sprekers en andere wetenswaardigheden.
Kaarten (€13,50) zijn verkrijgbaar via www.ssba.nl of aan de kassa bij de Stadsschouwburg. Kaarten zijn ook verkrijgbaar icm een proefabonnement op Vrij Nederland. Voor €20,00 heb je niet alleen toegang tot Momentum maar krijg je ook nog eens Vrij Nederland vijf weken lang thuisbezorgd!
Louise Korthals (1984) won afgelopen jaar de Wim Sonneveldprijs voor meest veelbelovend en aanstormend kleinkunsttalent. De vakjury prees haar ondermeer om haar ‘prachtige en beeldende teksten’ en sprak over ‘een indrukwekkende theatermaker met een ontegenzeglijke noodzaak om op het podium te staan’. Ze studeerde sociologie en filosofie in Engeland en Amsterdam, en toneel aan de Koningstheaterakademie in Den Bosch. Inmiddels werkt ze aan haar eerste avondvullende programma, dat vanaf november 2012 te zien zal zijn in verschillende theaters. Op ‘Momentum’ krijgen we een voorproefje van haar zangtalent.
